„Dziś się narodził, Chrystus Pan, Zbawiciel” – te słowa wyśpiewaliśmy w psalmie responsoryjnym, wspominając, że dla nas i naszego zbawienia Bóg stał się człowiekiem. To jedna z najważniejszych prawd naszej chrześcijańskiej wiary. Aby czas świętowania tajemnicy obecności Boga wśród nas był przepełniony radością, życzliwością oraz dobrocią. Niech wszystkim Bóg hojnie udziela swoich darów, umacnia swoim słowem i błogosławieństwem na drogach codzienności.
Jubileusz 40-lecia istnienia Parafii Świętego Dominika Savio w Ostródzie obchodziliśmy uroczyście 26.09.2021 roku. Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu składamy uwielbienie i dziękczynienie za dar Parafii, która została powołana do istnienia 25 września 1981.
Parafii w zasadzie nie wybieramy, lecz my ją tworzymy. Tworzą ją konkretni parafianie. Kroniki i zdjęcia mówią o historii naszego kościoła, naszej parafii i poszczególnych osób. Podczas Mszy Świętej jubileuszowej podziękowaliśmy Bogu za ten miniony czas i ludzi.
W ciągu 40 lat istnienia parafii przyjęło chrzest 3510 osób, pobłogosławionych zostało 1290 małżeństw, a pożegnano 2518 parafian.
Od początku istnienia parafii posługują w niej salezjanie. Trudno zliczyć, tylu ich było, ale pełniących urząd proboszcza – łatwiej. Pierwszym proboszczem był ks. Władysław Ciszewski, którego ciało spoczywa na ostródzkim cmentarzu, drugim - ks. Tadeusz Kujawa, który z powodów zdrowotnych nie mógł przybyć. Następnym ks. Tadeusz Niewęgłowski, który z racji zajęć duszpasterskich nie mógł przybyć. Bardzo serdecznie powitaliśmy przybyłych na dzisiejszą uroczystość byłych proboszczów: ks. Jarosława Szadkowskiego, ks. Stanisława Stachala, który na wszystkich mszach głosił słowo, ks. Jacka Wilczyńskiego i ks. Piotra Boryczkę. Byli z nami również pochodzący z naszej parafii: ks. Adam Malak i ks. Ryszard Kowalski.
Bardzo nam było miło powitać księdza inspektora Tadeusza Jareckiego, który przewodniczył Mszy Świętej jubileuszowej. Na końcu proboszcz powitał wszystkich obecnych, świętujących brylantowy jubileusz parafii świętego Dominika Savio w Ostródzie.
Msza Święta była sprawowana w intencji parafian i dobrodziejów.
W Święto Podwyższenia Krzyża, 14.09.2021 r., tuż przed Mszą Świętą wieczorną został poświęcony nowy krzyż.
Rzeźba, postać Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego, pod względem warsztatowym zawiera w sobie zasady obowiązujące w sztuce gotyckiej z okresu średniowiecza europejskiego. Jednak widzimy tu również pewne akcenty renesansowe w kwestii proporcji, a nawet symbolikę dwudziestowieczną. Może wynikać to z faktu, że inspiracją do pracy stanowił realistyczny krucyfiks z 1906 roku znajdujący się przy wejściu do Bazyliki Serca Jezusowego w Warszawie przy ul. Kawęczyńskiej, w której duszpasterzują Salezjanie. Postać Jezusa ukrzyżowanego znajdująca się w naszym kościele nie jest jednak jego kopią. Powstała bowiem na potrzeby konkretnej przestrzeni, w której obecnie się znajduje, na bocznej ścianie przy ołtarzu Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych.
Poza czynnikami omawianymi powyżej w procesie tworzenia najbardziej znaczącymi aspektami branymi pod uwagę były najnowsze badania przeprowadzone w Wenecji oraz Jerozolimie. Badania w Wenecji dotyczą wyglądu Pana Jezusa. Aktualna analiza całunu Turyńskiego ukazuje postać silnego, umięśnionego, młodego człowieka, postać ta została zobrazowana w bryle dzięki ploterowi i technologii 3D.
Natomiast archeolodzy izraelscy na podstawie swoich badań ustalili jak mogło wyglądać ukrzyżowanie Pana Jezusa. Na podstawie powyższych badań widzimy w naszym kościele próbę interpretacji ukrzyżowania i śmierci Pana Jezusa.
Widzimy, postać ukrzyżowaną dość umięśniona, przybitą tylko 3 gwoźdźmi, gdyż jednym gwoździem przybite są dwie stopy, podparte dodatkowo na klinowej podporze, stanowiącej w związku z tym, nieodłączną część krzyża. Oprócz tego obydwie ręce postaci są przywiązane grubym sznurem do poziomej belki krzyża.
Owa interpretacja trochę różni się od dotychczasowych, znanych nam i spotykanych w innych kościołach. Również bardzo ważną innowację stanowi napis - skrót INRI, który często spotykamy na krzyżach został zastąpiony pełnym tekstem. Według Ewangelii św. Jana, mamy podany napis: Jezus Nazarejczyk Król Żydowski (J 19, 19) w 3 językach: hebrajskim, łacińskim i greckim.
Postać Jezusa, w naszym kościele, jest bardzo skromnie przedstawiona, bez artystycznych szczegółów. To uproszczenie jest zamierzone. Autor rzeźby skupił się głównie na zachowaniu właściwej proporcji i symbolice. Postać jest wykonana jako przedstawienie artystyczne, oparte jednak na wnikliwej analizie naukowej, której zadaniem jest upamiętnienie tego wielkiego wydarzenia, jakim było ukrzyżowanie Jezusa. Pewne fragmenty rzeźby nie zostały poddane polerowaniu, gdyż postać ukazuje umęczone ciało po biczowaniu, już po śmierci i przebiciu boku.
W godzinie śmierci Jezusa, jak podaje Ewangelista, nastaje ciemność. Kolejną z ważnych inspiracji, jest film „Pasja”, gdzie ukazana jest ciemność w postaci ciemnych deszczowych chmur, z których - po śmierci Jezusa - pada deszcz, obmywając ciało z krwi. Krew razem z wodą płynie, niejako obmywając ziemię i oczyszczając ją z grzechów. Zatem postać na krzyżu w naszym kościele, przez strumień deszczu jest już umyta z kurzu i ogromu krwi, będącej wynikiem biczowania i ukrzyżowania. Widzimy tylko symboliczne ślady w miejscach gwoździ, na czole oraz przebity bok. Również szata jest bardzo prosta, nawiązująca do sytuacji, mamy wrażenie, że jest mokra od deszczu, przylegająca do ciała.
Palce prawej ręki ułożone swobodnie są skierowane do ołtarza, zaś palce lewej ręki, „ręki od serca”, są nieregularne, co może być wynikiem wielkiego bólu spowodowanego poprzez naruszenie nerwu w trakcie przebijania dłoni.
Nawiązując do zamierzonej symboliki możemy zauważyć, że głowa Pana Jezusa jest pochylona w stronę ołtarza, a twarz zwrócona na kościół, niejako obejmując symbolicznie wszystkich zgromadzonych w kościele.
Korona jest wykonana z gałęzi jemioły. Jak wiemy jemioła jest pasożytem na drzewie, do którego nie należy. Drzewo jednak musi ją karmić. Jest to kolejny symbol cierpienia.
Materiałem, z którego wykonano rzeźbę jest odpowiednio sezonowane drewno lipowe, przygotowane według zasad sztuki gotyckiej, na które została położona polichromia.
Podsumowując powyższy opis, możemy stwierdzić, że postać, którą widzimy nie jest żadną kopią, ale jedynym w swoim rodzaju artystycznym dziełem wykonanym dla potrzeb kościoła świętego Dominika Savio.
Autorem rzeźby i ofiarodawcą jest pan Wojciech Drabik, który ją wykonał przy asyście pana Zbigniewa Fabianowicza. Ofiarodawcą krzyża jest rodzina państwa Kluczkowskich. Oni są również ofiarodawcami podestu pod organy. Kilka osób montowało ten krzyż do ściany. Bóg zapłać wszystkim za trud i zaangażowanie w to, by ten krzyż znalazł się w naszym kościele.
Nowy krzyż w naszym kościele wpisuje się w jubileusz 40-lecia istnienia naszej parafii.
Pragniemy uporządkować teren przy kościele od strony południowej (szczególnie obok krzyża misyjnego). Przy krzyżu jest dobre miejsce na lawendę, szałwię omszona, dzwonek brzoskwiniolistny, przetacznik i jeżówkę. Robiąc porządki w ogrodzie można nadmiar powyższych bylin (kwiatów) przynieść do kościoła. Na odpowiedź proboszcza nie trzeba było długo czekać. W tygodniu 5 osób przyniosło, przywiozło, a w jednym przypadku właściciel gospodarstwa ogrodniczego przywiózł byliny. Dwie osoby przygotowały teren pod zasadzenie kwiatów.
Przygotowujemy się do uroczystości 40-lecia istnienia parafii. Nasza parafia została erygowana 25.09.1981 roku. Główne uroczystości odbędą się w niedzielę 26 września 2021 na Mszy Świętej o godzinie 1130. Przygotowując się do tej uroczystości proszę o krótkie wspomnienia na piśmie z pierwszych dni, tygodni, czy miesięcy istnienia parafii oraz zdjęcia z tamtych lat.
Poniżej znajdują się różne zdjęcia dostarczone przez parafian ukazujące historię naszej parafii.
Wspomnienia do czytania i uzupełnienia
Pierwsza Komunia Święta w 1982 roku i statystyka
Księża pochodzący z parafii:
ks. Jan KARBOWSKI, diecezja ełcka
ks. Andrzej KILANOWSKI, archidiecezja warmińska
O. Krzysztof POPŁAWSKI OP
ks. Ryszard KOWALSKI SDB
ks. Adam MALAK SDB
Proboszczowie parafii świętego Dominika Savio:
1981-1987 - ks. Władysław CISZEWSKI, salezjanin (zm. 29 lipca 2013)
1987-1993 - ks. Tadeusz KUJAWA, salezjanin
1993-1997 - ks. Tadeusz NIEWĘGŁOWSKI, salezjanin
1997-1998 - ks. Jarosław SZADKOWSKI, salezjanin
1998-2007 - ks. Stanisław STACHAL, salezjanin
2007-2010 - ks. Jacek WILCZYŃSKI, salezjanin
2010-2016 - ks. Piotr BORYCZKA, salezjanin
2016- - ks. Stanisław MARCZAK, salezjanin
Od 4 maja do 17 lipca 2021 roku trwały prace przy wymianie okien w kościele.
Stan techniczny okien zamontowanych w 1984 roku był bardzo zły. Konstrukcja stalowa była skorodowana, a elementy szklane uległy degradacji, były popękane, podczas deszczu woda przedostawała się do wnętrza kościoła.
Stare okna zostały zastąpione oknami o konstrukcji aluminiowej w kolorze czarnym, w systemie ALUPROF S.A. (MB-70HI). Popękane szyby zbrojone zostały zastąpione szybami: 33.1T /20 CH/.
Istniejące witraże, po oczyszczeniu i naprawieniu pękniętych elementów, zostały wmontowane w nowe okna.
W piątek (23.04.2021), przy wejściu głównym i bocznym do kościoła, zostały zamontowane kropielnice bezdotykowe, w których jest woda święcona.
W roku pandemii koronawirusa tak udekorowaliśmy kościół na święta Bożego Narodzenia.
W niedzielę, 20 grudnia 2020 roku, w czasie Mszy Świętej o godzinie 11:30 zostało obleczonych w komże czterech nowych ministrantów.
We wrzeniu rozpoczęliśmy prace porządkowe przy kościele od strony północnej. Polegały one na oczyszczeniu i wyrównaniu ziemi, zasianiu odpowiednich gatunków traw i zasadzeniu krzewów. W tym samym miesiącu, między kościołem a szkołą, zostały obniżone wystające studzienki. W październiku rozpoczęliśmy drugi i ostatni etap renowacji elewacji kościoła. W tym etapie jest oczyszczana z brudu i betonu cegła, uzupełniany i malowany tynk, malowany element dekoracyjny oraz wymieniane rynny. Prace zostały zakończone 16.11.2020.
W naszym kościele pojawił się konfesjonał zamykany. O potrzebie zakupu kolejnego konfesjonału od dłuższego czasu mówili spowiednicy i spowiadający się, a zwłaszcza osoby starsze, niedosłyszące, dla których dyskretna spowiedź przy tradycyjnym konfesjonale była bardzo problematyczna. Konfesjonał został wstawiony do kościoła 18.11.2019 r. To już jest drugi konfesjonał zamykany w naszym kościele. Pierwszy został zakupiony 9.12.2016.
We wtorek 3 września 2019 rozpoczęliśmy prace przy renowacji elewacji wieży kościoła. Zdjęcia z etapów renowacji. W poniedziałek, 21 października 2019, rozpoczęly się prace nad odwodnieniem terenu przy kościele.
Msza Święta z racji odsłonięcia i poświęcenia tablicy pamiątkowej „Serce dla Inki” została odprawiona we wtorek, 3.09.2019 r., o godzinie 1100. We Mszy Świętej koncelebrowanej pod przewodnictwem księdza inspektora Tadeusza Jareckiego uczestniczyli przedstawiciele: rodziny Danuty Siedzikówny, żołnierze V wileńskiej brygady AK, kombatanci, senatu, władz wojewódzkich i samorządowych, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, IPN-u, młodzież z Salezjańskiej Szkoły Podstawowej i Salezjańskiego Liceum oraz parafianie.
Zapraszamy do szkoły salezjańskiej, aby obejrzeć tablicę pamiątkową - zaprojektował ją i wykonał Arkadiusz Kędzierski - Bóg zapłać.
W dniach 1-2 czerwca 2019 grupa 23 pielgrzymów brała udział w pielgrzymce do Świętej Wody, Sokółki i Różanegostoku. Z placu przy kościele pw. św. Dominika Savio wyjechaliśmy o godzonie 800. Pierwszym punktem naszej pielgrzymki było sanktuarium Świętej Wody. Tu modliliśmy się przed obliczem Matki Bożej Bolesnej oraz w zadumie chodziliśmy między krzyżami. Była też możliwość, aby podejść do źródełka. Następnie udaliśmy się do Sokółki, do kościoła pw. św. Antoniego Padewskiego, miejsca cudu eucharystycznego. Tam uczestniczyliśmy we Mszy Świętej i adorowaliśmy Jezusa wystawionego w Najświętszym Sakramencie i objawiającego swoje Serce w agonii w konsekrowanym Komunikancie. W drodze do Różanegostoku zatrzymaliśmy się na chwilę w Sokolanach, by podziwiać piękny ogród przy kościele. W sanktuarium Matki Bożej w Różanymtoku wzięliśmy udział w nabożeństwie czerwcowym a następnego dnia uczestniczyliśmy we Mszy Świętej. Tak jak w Sokółce i tu mieliśmy czas na prywatną modlitwę. W drodze powrotnej do Ostródy zajechaliśmy do Osowca, by w Centrum Edukacji i Zarządzania Biebrzańskiego Parku Narodowego zwiedzić stałą ekspozycję. Dziękując za pielgrzymkę odwiedziliśmy miejsce objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie. Tu też był czas na prywatną modlitwę oraz udanie się do źródełka. Szczęśliwie zakończyliśmy pielgrzymkę o godzinie 1650.
Po rocznym przygotowaniu 23 młodych osób otrzymało sakrament bierzmowania w dniu 7 maja 2019, udzielił go ksiądz infułat kan. dr Jan Górny.
W Wielki Czwartek, 18 kwietnia 2019, Mszą Świętą zwaną Mszą Wieczerzy Pańskiej, na pamiątkę ustanowienia sakramentów Eucharystii i kapłaństwa rozpoczniemy Triduum Paschalne. Liturgii przewodniczył ks. Stanisław Marczak SDB, proboszcz. Po Mszy Świętej adorowaliśmy Pana Jezusa w tzw. „ciemnicy”.
W Wielki Piątek był czas na prywatną modlitwę do Pana Jezusa w ołtarzu adoracji, a po wieczornej liturgii Męki Pańskiej, której przewodniczył ks. Robert Bednarski SDB przełożony wspólnoty zakonnej w Ostródzie, uczestniczyliśmy we wspólnotowym czuwaniu modlitewnym przed wystawionym Najświętszym Sakramencie w Grobie Pańskim do godziny 2300.
W Wielką Sobotę, Najświętszy Sakrament w Grobie Pańskim, adorowaliśmy do wieczornej liturgii Wigilii Paschalnej, której przewodniczył ks. Piotr Kępa SDB, katecheta w Zespole Szkół Salezjańskich.
Również w Wielką Sobotę, w godzinach: od 800 do 1400 były błogosławione pokarmy na stół wielkanocny.
W niedzielę, 21 kwietnia 2019, procesji Rezurekcyjnej o godzinie 600, która jest uroczystym ogłoszeniem Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa oraz Mszy Świętej przewodniczył ks. Stanisław Marczak SDB.
W naszym kościele, w piątek 29 marca 2019 r, po Mszy Świętej wieczornej odbył się koncert śpiewanej poezji religijnej w wykonaniu ks. Józefa Ślazyka – misjonarza i poety.
Jadąc do Parafii św. Jana Bosko na Wałdowie, Figura św. Michała Archanioła nawiedziła naszą Parafię.
Dobiegły końca prace remontowe pomieszczeń pod zakrystią - "Dawnego Oratorium" utworzonego przez + ks. Mirosława Dmochowskiego sdb.
Udało nam się uporządkować teren przy zakrystii kościoła.
Wystrój Ołtarza Adoracji "Ciemnicy" i Grobu Pańskiego przed Wielkanocą 2017 roku.
Po raz kolejny na święta Bożego Narodzenia udekorowaliśmy kościół choinkami.
W sobotę, 16 grudnia 2017, grupa pielgrzymów z naszej Parafii udała się na Pielgrzymkę do Sankruarium Maryjnego w Świętej Lipce. Tam była sprawowana Msza święta.
Następnie udaliśmy się do Reszla, a w drodze powrotnej nawiedziliśmy miejsce Objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie.
W niedzielę, 19 listopada 2017, w naszej Parafii gościliśmy Zespół "Sanctus" z Gdańska, który rozpoczął swoją działalność w 2010 roku. Prawie co tydzień są oni w innym miejscu w Polsce, by muzyką i śpiewem manifestować swoją wiarę.
Przy bocznym wejściu do naszego kościoła, od 17 października 1999 roku stał Krzyż Misyjny. Niestety, czas i warunki atmosferyczne sprawiły, że Krzyż należało wymienić, nie czekając na przeprowadzenie nowych Misji. Krzyż został zdemontowany 11 września 2017 roku. Dzięki ofiarodawcy, wykonawcom i innym życzliwym osobom 26 września 2017, Krzyż Misyjny znowu stanął na poprzednim miejscu. Przed poświęceniem Krzyża, przez trzy dni, po Mszy świętej wieczornej, parafianie uczestniczyli w specjalnie na tę okazję przygotowanych nabożeństwach. Nowy Krzyż Misyjny został poświęcony 8 października 2017 roku, po Mszy świętej o godzinie 900. Dziękuję wszystkim tym, którzy przyczynili się do wymiany Krzyża Misyjnego.
Po rocznym przygotowaniu 17 młodych osób otrzymało sakrament bierzmowania w dniu 12 czerwca 2017, udzielił go ksiądz infułat kan. dr Jan Górny.
Od 3 marca 2017 roku, mamy w kościele nowy relikwiarz z relikwiami św. Dominika Savio. Jest to, oprócz przygotowania modlitewnego, pamiątka obchodów 160 rocznicy śmierci św. Dominika Savio (2 kwietnia 1842-9 marca 1857).
Anielski Dominiku Savio, który w szkole św. Jana Bosko nauczyłeś się chodzić ścieżkami młodzieńczej świętości, pomóż mi naśladować twą miłość ku Chrystusowi, nabożeństwo do Matki Najświętszej, gorliwość o zbawienie dusz i spraw, abym za twoim przykładem postanowił raczej umrzeć niż zgrzeszyć i tak dostąpił zbawienia wiecznego. Amen. Święty Dominiku Savio - módl się za mną.
Panie Jezu, proszę Cię z miłością za to powierzone mi życie, które noszę w łonie. Z pokorą dziękuję, że wybrałeś mnie jako narzędzie Twojej miłości. W tym pięknym oczekiwaniu pomóż mi żyć w nieustannym zawierzeniu się Twojej świętej woli. Daj serce matki: czyste, mocne i hojne. Ofiaruję Ci wszystkie obawy o przyszłość: lęki, niepewności, oczekiwania względem dziecka, którego jeszcze nie znam. Spraw, aby narodziło się zdrowe, oddal od niego wszelkie zło fizyczne i wszelkie niebezpieczeństwa duszy. Ty, Maryjo, która poznałaś niezliczone radości świętego macierzyństwa, daj mi serce zdolne do przekazania wiary żywej i gorącej. Uświęć moje oczekiwanie, błogosław moją cichą nadzieję, spraw, by owoc mego łona, wzrastał w łasce i świętości. Przez Chrystusa, Twego Boskiego Syna. Amen.
Święty Dominiku Savio - módl się za mną.
W roku 2016, jak zawsze nasza świątynia przybrała bożonarodzeniowy wystrój. Jak co roku prezbiterium przystroiły pięknie udekorowane choinki.
Przed świętami Bożego Narodzenia 2016 roku, zakupiliśmy do naszego kościoła konfesjonał zamykany.
Zdjęcia naszego kościoła wewnątrz i z zewnątrz...
